İçi Dolu Gülücükler

Anne!
Hem bedenen hem ruhen çok yorgunum.
Öylesine yorgunum ki her yediðim içtiðim yavan geliyor bana.
Ne yersem yiyeyim hiç mi hiç lezzet alamýyorum.
Özüm özüme küsmüþ, damdan düþmüþ gibiyim.
Hal ve ahvalim içler acýsý.
Mutluluðun “M” sine hasretim.
Ýçi dolu sevgilere hasret kalmýþým.
Ben benden muhacir olmuþum.
Beni anlayan kimsem neredeyse kalmamýþ.
Ýçten gülmek nasýldýr unutmuþum.
Ýçten gülmeler þatýr bir güvercin misali
Gönlümden uçup gitmiþ çok uzaklara.
Yalnýzlýktan bunaldým.
Dertleþip neþe ve üzüntülerimi paylaþacak birilerini fellik fellik arýyorum.
Yok, yok, yok!

Anne!
Ýnsanlar niye buzdolabý gibi her daim soðuklar?
Herkes telaþlý ve anlamsýz izdihamlar içinde.
Kimse kimseye dostça yaklaþmýyor.
Kadýn kocasýný oðlan ve kýz da babasýný takmýyor.
Dost ve akraba dediðin insanýn baþý sýkýþtýðýnda,
Koþa koþa gelmez mi?
Maddi manevi sýkýntýlarýný gidermez mi?
Ýnsan canlý mahlûkatýn en þereflisi deðil mi?
Ýnsan insanýn neþe ve üzüntülerini paylaþmaz mý?
Ýnsan bu kadar neme lazýmcý, bu kadar vurdumduymaz olur mu?
Bunlarý düþündükçe beynim zonkluyor.
Ben duygusalým. Duygusal insanlar ister istemez üzülür.
istesek de istemesek de sayýlý ömür miadýmýz vakti geldiðinde bitmeyecek mi?
Bittiðinde, görevli sual melekleri kabirde, her þeyi bir bir sormayacaklar mý?
Gereken cevaplarý vermediðimizde, hal ve ahvalimiz içler acýsý olmayacak mý?

Anne!
Zalimlik, en þerefli mahlûk olan insana, hiç yakýþýr mý?
Ýnsaný cennetlik eden, vicdan ve merhamet duygularý her gecen gün niye azalýyor?
Acýmak, yardýmseverlik, empati yapmak, niye insanlarýn hoþuna gitmiyor artýk?
Ne oldu bizlere böyle?
Her þey menfaat olmuþ, insanlar Allah rýzasý için artýk birbirlerine gidip gelmiyor.
Bunlara çok üzülüyorum.
Görmemezlikten gelemiyorum.
Bana mutlu olmam için üç maymunu oyna diyorlar.
Üç maymunu oynamak bana göre deðil!
Hem üç maymunu oynamak münafýklýk alameti deðil mi?
Münafýklar, cehennem narlarýnda yanmayacaklar mý?
Cehennem narlarýnda yanmaktansa ben her türlü sýkýntýlara razýyým.
Keþke eskiden olduðu gibi insanlar maddi manevi deðerlerini,
Karýnca kararýnca yaþasaydýlar!
O zaman insanlarýn yanaklarýndan gülücükler eksilmezdi!
Ýçi dolu gülücükler, insanýn ömrünü uzatýrmýþ.
Ýçi dolu gülücükler, insaný mesut bahtiyar edermiþ.
Ýçi dolu gülücükler, insanýn her türlü yorgunluðunu üzerinden atarmýþ.
Böyle gülücüklere kavuþmak dilek ve temennisiyle…
29/ Eylül/ 2021


Sosyal Medyada Paylaşın: