KARANLIKLARIN PERDELERİ
KARANLIKLARIN PERDELERÝ
Verin çocukluðumu zorla benden çaldýnýz
Dudaðýmda gülüþüm birden donup da kaldý
Ne hakkýnýz var idi beni benden aldýnýz
Gözlerimde ýþýðým ansýz sönüp de kaldý
Sokakta oyunuma neden gözü koydunuz
Masum birer çocuktuk kötülüðü saydýnýz
Ýnsanlýðýn yolundan sizler neden caydýnýz
Yüze güleni çocuk, dostluk sanýp da kaldý
Can bedene emanet çocuklar büyüklere
Koruyup kollamazsan çakýlýr hüyüklere
Neden ürkek gezerler sorun bi geyiklere
Arslanýn pençesini refah sanýp da kaldý
On bir on iki yaþým benim oyun çaðýmdý
Sevgi saygý ve huzur dayandýðým daðýmdý
Ana baba ocaðým oynaþtýðým baðýmdý
Kaybolup gitti yýllar gönül dönüp de kaldý
Açýn karanlýklarýn perdelerini açýn
O masum yüreklere sevgi ýþýðý saçýn
Her türlü kötülükten fersah fersah hep kaçýn
Bakýn nice masumlar ateþte yanýp kaldý
KARDELEN(Ayrýkotu)
28.09.2021
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.