Ekim akşamı!..

Sakýn hiç bir þey söyleme,
Kim anlar ki halimizden,
Sessizliðin hüküm sürsün,
Kim bilir ki bizi bizden!..

Uyanýnca aydýnlýk sabaha,
Aþktan yüreðim yorgun,
Esintisiz göðün bulutlu,
Esmez sin için durgun!..

Nerede ýsýtan sýcak rüzgar,
Yazlarýn o canlý gümüþü,
Kuþlarýn adý geçmez çekilir,
Bulamayýz cömert ötüþü!..

Sonbaharýn akþam ateþi,
Yanar þenli yuvalarda,
O yanan ateþin aksi,
Karþý evin duvarlarda!..

Gök delen sabah soðuðu,
Giydirecek kalýn hýrkamý,
Ruhu alt üst edip taþýyor,
Birde buðular her camý!..

Ben gök yüzüne asýlmýþ,
Aþkýmýn adýný taþýrým,
Hiç duyulmadan iþitilen
Aþk sesiyle karýþýrým!..

Aðaçlar yitirir elbiselerini,
Ve dört bayýrda yenilmiþ,
Rüzgar götürür yapraklarý,
Görülmez dal giyilmiþ!..

Ayrý kaldým o gözlerden,
Ruhun zerresinde gamý,
Gülmez sabah aydýnlýðýn,
Anlasana, Ekim akþamý!..


Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)

27/09/2021

Sosyal Medyada Paylaşın: