Gönlü fukara iken, meþki alem bilmezim, Yad gönül sen gülerken, düþtüm gönlü efkara. Gönül meþkte amele, bense gönlü gülmezim, Baht bilmez iken gönül, benim bahtý fukara.
Yoksam aþký alemde, yad gönle bühtan mýdýr, Kavgada bilinmezim, bildiðim ahtan mýdýr, Þafak ol garibanýn, derman sabahtan mýdýr, Dert zehri zýkkým ise, derman ol zifir kara.
Yar aðyar olmuþ ise, elbet solar Gülþen im, Meþke ahkam keserken, dilsiz bahtý Ruþen’im, Yanarsa gönül yanar, dil güldü bahtý þenim, Aþkta güven olur mu, söz ram iken Sakar’a.
Aþký kem söz dilimde, aþkla yalan yýkanýr, Suskun yýkanan aþk-ý dil, sesle gönül uyanýr, Fahri alemde gönlüm, son söze kim dayanýr, Dayanamýyor iken, gönül lebi þekere.
Divane dil bilmezsin, kavrulur gönül hanen, Sözde sükut arýyor, ol Güher de meyhanen, Lebi derya gönüller, dil bilmez aþký senen, Hay demez iken diller, huy la yandýn þüküre.
._____________________ Saklý Düþlerim _.
Abdullah ÜNLÜ ….……... Þehri ERZURUM Sosyal Medyada Paylaşın:
_DİVANE_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.