ORTA VATANIM
Orta Asya oðuz Türkmen boylarý
Her devirde gelmiþ, bir gurup atlý
Omuz atmýþlar yüke, vermiþler katký
Çankýrý Orta’da, otað kurmuþlar
Köyler, kasabalar büyümüþ hýzla
Salur, Hasanhacý, Büðdüz, Kanlýca
Oðuz aþýlý Bayýndýr, Dodurga
Onay’lar demiþler, Orta vataným
Kalpleri bir atar, gönül kýrmazlar
Yalan dolan bilmez, kafa yormazlar
Ýþten iþe koþar, tembel durmazlar
Yarýmkaya’lar der, Orta vataným
Ölmüþ büyüklerim, kanayan yaram
Bir gün benimde gelir elbet sýram
Ýlelebed yanar, burada çýram
Canbaz’lar demiþler, Orta vataným
Ayrý gayrýlýk yok, birlik yaþarlar
ÝMC usulü, iþler yaparlar
Kocaman çýnar olur, kök salarlar
Danacý’lar demiþ, Orta vataným
Bölüþürler katýk, yarým ekmeði
Bir kazanda biþer, köyün yemeði
Herkesin pek çoktur, iþte emeði
Börekçi’ler demiþ, Orta vataným
Ebe, dede, ecdat, analarýmýz
Er oðlu er, þehit babalarýmýz
Maziye kök salmýþ, anýlarýmýz
Þekerci’ler demiþ, Orta vataným
Çoðu gözü kara, belki deliydi
Din, iman aþýðý suskun veli’ydi
Yaðcý’lar veren pek açýk elliydi
Bektaþ’lar demiþler, Orta vataným
Cami, okul, hastane, inþa etmiþler
Hor hor çeþmesinden, sular içmisler
Çamaþýrhaneye sular çekmiþler
Ünlal’lar demiþler, Orta vataným
Cuma Pazarýnda, toplanýr herkes
Pehlivanlar güreþte, etmezler pes
Haberdar olur, her iþten her nefes
Dursun’lar demiþler, Orta vataným
Yeni sülaleler dal, budak salmýþ
Daðýlmýþlar çoðu, köyler çoðalmýþ
Oðlan, kýz sevmiþse, uzaktan almýþ
Taþçý’lar demiþler, Orta vataným
Yaparlar ateþ etrafýnda sinsin
Düðünlerde izi vardýr geçmiþin
O günlerden kalmýþ miras sevginin
Kalaycý’lar demiþler, Orta vataným
Buralarda yoktur, hiç kýrýp dökmek
Kardeþçe yaþarlar, iþleri sevmek
Dertler paylaþýlýr, yok yalnýz çekmek
Akpunar’lar demiþler, Orta vataným
Eski deðirmen de, un öðütülür
Bulgurlar dibek taþýnda döðülür
Burda herkes, geçmiþiyle övülür
Koçak’lar demiþler, Orta vataným
Güneþte kurutulurdu hep etler
Basýlýp toprak örtülür peynirler
Kýzgýn külde biþer, külce çörekler
Ezder’ler demiþler, Orta vataným
Þimdi ellerde dalga dalga bayrak
Dünyaya nam salmýþlar, hep koþarak
Sevgi koymuþlar, aþa bal katarak
Bezci’ler demiþler, Orta vataným
Bostanlar radasta, þimdi köylerde
Unutulmuþ geçmiþ, gülme, neþede
Düþmüþler þimdiler, dünya peþinde
Nalkesen’ler demiþ, Orta vataným
Soðukpýnar, Özen, Müezzinoðlu
Ersoy, Ormancý, hep Orta doðumlu
Coþkun, Akkaya’lar, hepsi pek soylu
Gönül’ler demiþler, Orta vataným
Özlüyorum geçmiþimi ezeli
Herkes edep, haya, ahlak bezeli
Benim orta köylerim en güzeli
Osman Dede demiþ, Orta vataným
Geçmiþe dönüpte, geriye baksan
Zaman tünelinden, geçipte aksan
Yazýlmýþ kaderler, kalü beladan
Kul Ahmet Ali der, Orta vataným
Ahmet Ali Canbaz 25/09/2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ali CANBAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.