Bol yýldýzlý, cafcaflý o gecede Ayýn hilal halinde Aþýk oldum, ben sana Bir sabah aðarýrken tanyeri Güneþ dolunaya acýmadan Savururken oklarýný Kainata emanet ettim, ben seni
Kutup yýldýzýmdýn içimdeki Þaþmaz pusulamdýn benim Seninle birlikte bende Kainatýn sonsuzluðunda kayboldum Bilinmezliktir yönüm, sensizim çünkü
Yýldýzlarý ve ayý olmayan dünya Aylak aylak dönmekten baþka Ne iþe yarar ki?..Sen yoksun ya Ýþe yaramayan bir aylaðým ben de Yýldýzlarý ve ayý görmeyen dünya gibi
Bir düzeni var, bu kainatýn Dünyasý da var, Seni de Ayý da, güneþi de, yýldýzlarý da Sensiz bir düzenim, bir huzurum Ne de bir yönüm, asla olmayacak benim
Cahit Fýkýrkoca 25.09.2021, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
cfikirkoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.