Müzakere

Ben
Dünyaya karþý savaþmak ile meþhurum
Her gece
Yaþamak düþünürüm yataðýmda yorgun havsalamla
Çünkü sabah
Benim çirkin sevgilimdir

Nasýrlýdýr ellerim
Ellerimden
Barýnýr tarlada yiðitlerin pazularýnda biriken o bereketli yorgunluk
Düþmana karþý cesur
Ve dahi
Ölümle bile þakalarý vardýr
Ellerim
Diþe diþ kana kan

Daðýnýktýr saçlarým
Savrulur rüzgara karþý
Ýçimde aþk ve yalnýzlýk
Yüreðimde bir karýnca durur
Gözlerim derin
Gövdem aþklara karþý
Terkedilecek kadar güzel
Çözülmeyen bir sýr gibi durur

Sesimdir
Daðlarda yankýlar içinde soluyan
Ve kanýtlayacaðým
Hayatýn anlamsýz ve basit olduðunu
Göstereceðim size
O tek baþýnalýðýn verdiði güvenle
Dünyaya karþý
Duruþumu süreceðim namlulara
Onurlu ve korkusuz diyecekler
Benimle yola çýkanlarýn
Sýrtlarýnda neleri taþýdýðýný
Acýnýn özüne doruðuna ulaþtýðýný bilecekler
Tüm acýlarýmýzý yorumlayacak bir hayat
Benim ellerimlen doðacak
Acýyý sýkýyý gören kaçacak
Kaçacak
Ama yer kalmayýnca
Anlayacak
Sanýr mýsýn ki
Eþþeðe dayý demek ile köprü geçilecek
Halbuki neden
Var mý öyle bir eþþek
Beni
O ince o kýlýçtan keskin köprüden geçirebilecek
Onurlu bir ölümü yeðlerim

Yaþamak düþer þimdi bana
Düþmana inat daha fazla yaþamak
Çünkü ben
Çocuklara dayatýlan acýyým
Beni
Hüzün bakýþlý çocuklar çaðrýþtýrýr
Alestadýr acýlar gövdemde
Süngüler bilenir
Tüfekler yaðlanýr
Avcýlara verilir adým
Çünkü benim ölümüm
Gerçekleri ortaya çýkarmakla meþhur kýlýndý
Yok çünkü
Görmedim ayný safta
Benimle omuz omuza dünya ile çarpýþan
Ölmedim
Ama eli kabzaya dokundu avcýnýn
Yakýndýr
Ki bu yüzden tanýdým dünyayý
Bunu
Çocuk yüreðimle
Kocaman taþlarý kaldýrarak
Kaybettikçe
Yazgýmýn bana bir silah olduðunu
Kavradým yorgunluðumu
Nereden geldiðini bildim
Bildim
Ýþçiler ve garibanlarla ayný saftaymýþým
Yaþamýn
Hakkýný muradýný ve müstehakkýný
Çokça ödedim
Ýstihkakýma düþen þey ise elbette acý ve hüsrandýr
Baþka ne olsun ki

Yýllardýr
Daðlarýn serin rüzgârlarý ile hýrpalandý benim gövdem
Loþ ay ýþýklarýnýn altýnda yalnýzlýkla seviþen bendim
Yýllarca
Merakýmdan gecenin perdesini araladý ellerim
Hepinizi gördüm
Aþk ve üzüntü barýndýran gülüsemeleriniz
En çirkin en ayýp yerleriniz
Gördüm
Baþýnýz sýkýþýnca ettiðiniz tövbeleri
Geceyi cerahatleyecek yaralardý benim gözlerim

Ölüler
Yakýþtýrdý bana kendini
Kahpece bir yaný vardý zamanýn
En saðlam yerime vuran aþk
Ellerin dert görmesin
Öldür beni
Bu yürek alýþtý bir kere ölümün güzelliðine
Ama ancak
Zulmü baltalayamamak koyuyor bana
Çünkü ben
Her gün ölmeden önce senin yaralarýný deþiyorum hayat
Ýnsanlarýn bütün acýlarý bendedir
Ölüler dahi payýna düþeni aldý benden
Sende toprak
Sende yaðmur
Evet
Yaþadým
Ölmeden önce
Kan aktý
Ve yarýldý gövdem
Tanýdým dünyayý
Rant çýkar ve para uðruna yapýlmayacak bir þeyin kalmadýðýný
Meðerse yaþamaktan fazla uzak bir yermiþ burasý

Dünya ile kardeþ olmayacaðým

Ömer Altýntaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: