AĞLADIM

Yýllar sonra uðradým bizim köye,
Çeþmenin baþýnda durdum aðladým.
Gençleri tanýþtýrdý yeni kaye,
Eski komþularý sordum aðladým.

Koþup oynadýðým toprak yoluna,
Parke taþlarý dizmiþler enine,
Arabamý çektim evin önüne,
Kanatlý kapýdan girdim aðladým.

Açtým kerpiçten evin kapýsýný,
Yýllar dökmüþ toprak sývasýný,
Duvardaki babamýn sakosunu,
Elime yüzüme sürdüm aðladým.

Fareler kemirmiþ otlu yastýðý,
Þu çanak ninemin peynir bastýðý,
Anamýn giydiði kara lastiði,
Çatý arasýnda gördüm aðladým.

Bir selam çaktým ceviz aðacýna,
Ses yok, belliki küsmüþ sahibine,
Bir dalý kurumuþ dutun dibine,
Yamalý minderi serdim aðladým.

Dönerken uðradým köyün kabrine,
El açtým sonsuzluðun sahibine,
Bizim evden dört mezarýn dibine,
Yorgun dizlerimi kýrdým aðladým.

Keþkelerim gider durur aðrýma,
Baðýrýrým felek uymaz çaðrýma,
Gam yüklü sineme yanýk baðrýma,
Yekinip yumruðu vurdum aðladým.

Çekmek zordu fakirliðin derdini,
Fatih bundan terkeyledi yurdunu,
Gözlerimden geçen film þeridini,
Elli yýl geriye sardým aðladým.

Fatih Coþgun 26.09.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: