YÂDEL SAYARIM

Adý Hasret konulmuþ, ömrü yâdel sayarým
Paslý hançerle sevda yaralar durur beni
Özlemini çeksem de aþka bedel sayarým
Vuslatý elden ele tutar savurur beni

Yastýða baþým koysam, yastýk bile taþ olur
Gözümü kýrptýðým an, kirpiðimde yaþ olur
Dörtmevsimin içinde bana düþen kýþ olur
Zemheri gecelerde yakar kavurur beni

Ýsyan ettim feleðe, nedir benim günahým?
Bir of çektim derinden, ârþtan duyulur ahým
Gönül oyunlarýnda, ne vezirim ne þahým
Delirmek bir þey deðil, öldürür gurur beni

Dað deðil ki yarayým, bu canda can taþýyor
Beden kendi halinde ruhum onsuz yaþýyor
Yarým asýr durmadan yar peþinde koþuyor
Kavuþtuðum o anda zamansýz vurur beni

Yýkýldý bütün dünyam, kendimi hiçe saldým
Saç sakal aðarýnca bir deri kemik kaldým
Aklým zâyi olunca vefalý kalbe daldým
Sevgisiyle besleyip gönül’den korur beni

Kafkasi
Sosyal Medyada Paylaşın: