SERZENİŞ

Ecir Demirkýran SERZENÝÞ

Kollarým gökyüzüne, uzanýrken sevgimle
Ýçimde ses yankýlar, kaçýverir gizlice
Yaralý gönlümüzün, kederini bir dinle
Daha duymadan yýktýn, vurgun yedik sessizce


Her darbede sersemce, dönüp durduk acýdan
Beynimin kývrýmlarý, çatýrdýyor sancýdan
Hangi eþkâle girdim, kurtulmadým yargýdan
Hep yanlýþ giden talih, yön bulurdu sessizce

Kaçýncý bahardayýz dönüverdik direkten
Gözlerimde anýlar, vuruyorken yürekten
Cennette tahtýmýzý, umud ile beklerken
Hatýramda aþýlmaz özlem durur sessizce

Billur yanaðýnda aþk doyumsuz ab-ý hayat
Nafile geçen zaman, kohne aþýnmýþ sanat
Kaçarken kurþun yedim bittiðim yerdi heyhat
Sanki ebabil kuþlar, saldýrýyor sessizce


Döndük kadere rýza, idam sehpasýndayýz
Fermanýmýz kesildi, sevda yarasýndayýz
Mecnunluk bilmecesi, aklýn çabasindayýz
Kýzýl ötesi renkler, çile eker sessizce


Gizlendik sorulara cevap kalbimi söker
Anlamsýz gecelerdir bitmez hicraný çeker
Bölündük lime lime, ruhuma hasret eker
Yanan sevdamý sorsan, acý çeker sessizce

An gelir kaygýlarým, vurur his duvarýna
Çatýrdar içimizde, bir deprem zararýna
Tükendi umudumuz, çýkmaz olduk yarýna
Kar beyaz öfkemizdi, bize katran sessizce

Yaþanan her ne varsa karýþýyor giderken Bitmeyen hikâyenin sonuna geldik erken

Sosyal Medyada Paylaşın: