Ec
SERZENİŞ
Ecir Demirkýran SERZENÝÞ
Kollarým gökyüzüne uzanýrken sevgimle
Ýçimde ses yankýlar kaçýverir gizlice
Yaralý gönlümüzün kederini bir dinle
Daha duymadan yýktýn vurgun yedik delice
Her darbede sersemce dönüp durduk acýdan
Beynimin kývrýmlarý çatýrdýyor sancýdan
Hangi eþkâle girdim kurtulamadým þekten
Hep yanlýþ giden talih yön bulurdu dilimde
Kaçýncý bahardayýz dönüverdik direkten
Cennette tahtýmýzý kuruyorken zihnimde
Gözlerimde anýlar ýþýk olup vuruyor Hatýramda aþýlmaz özlem daðý duruyor
Billur yanaðýnda aþk doyumsuz ab-ý hayat
Nafile geçen zaman karabasan oluyor
Kaçarken kurþun yedim bittiðim yerdi heyhat
Sanki gökten ebabil kuþlarý saldýrýyor
Döndük kadere rýza idam sehpasýndayýz
Fermanýmýz kesildi sevda diyarýndayýz
Mecnunluk bilmecesi vurur belimi büker
Kýzýl ötesi renkler yüzüme çile eker
Gizlendik sorulara cevap kalbimi söker Anlamsýz gecelerdir bana hicran baðlatýr
Bölündük lime lime cendere girdabýnda Yanan sevdamý sorsan durur aþkýn babýnda
An gelir kaygýlarým vurur his duvarýna Çatýrdar içimizde bir deprem fýrtýnasý
Tükendi umudumuz çýkmaz olduk yarýna Kar beyaz öfkemizdi biz de katran karasý
Yaþanan her ne varsa karýþýyor giderken Bitmeyen hikâyenin sonuna geldik erken
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.