Gölgene ne zaman tutunacak olsam Yüreðim, derin duygularla dolaþan Yalnýzlýðýmda coþar. Ne zaman özlemle düþünsem Gözlerinin rengini o an sanki yaðmurlar renkli yaðar, Buruktur yüreðim Silemediðim hüzünler Bitmeyen geceyi kucaklarken Vuslata yol alýr. Ýþte yaþamak böyle bir þey, Zaman içinde günler Habersiz ve acýmasýz gelip geçiyor derken o an Baþýmý kaldýrdýðýmda Sanki gökyüzü sessizliðinde gecenin siyahýnda Yýldýzlar tek tek geçer gibiydi. Yine efkârla taþan duygular geceye vurdukça, yoluna düþen yapraklar döküldükçe bitmez olur süzülüp giderken gözlerin seyrinde anýlar yaþananlar. Çok uzaklardan duyulur hüzzamdan þarkýlar yüreðimde demirlenirken, cesaretim, sabýrda acýlarým soðuk geceyi kucaklar gibidir. Üþüyorum susuzluðumda. O an boþluðun ortasýnda tüm gücümle sensizliðe tutunurum. Düþüncelerim paramparça. Yalnýzlýk böyle bir þey Etrafýn kalabalýk olsa da Mor Köþe’den** bugün de kaleme düþenler efendim. Yazan Seslendiren Video Aynur AVCI AynurAvcý@Videolarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aynur Avcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.