Insanlar. Aklýnda olmayan nice olayýn içinde buluveriyor kendini bir anda... Bazen düþünüyorumda, bilseydik ne yapardýk acaba diye? Bir Sonbahar sabahý. Týpký benim gibi. Ilýk rüzgârý okþadýkça yanaðýmý, gülüyorum sessizce. Türkülerim geliyor aklýma... Içlenirken söylediðim, her gece... Þiirlerimi düþündüm bir an. Roman olur hepsini toplasan. Kaç kitap ederki? Yine yetmez ’AÞK’ý anlatmaya ! Bir pençesi yeter yüreði kanatmaya.. Baþtan sona acý ile yaþandý hikâyem. Elimde kalem; neler yazdýracak daha bilmiyorum? Tek bildiðim; En büyük ’O’ Biz ölsekte yaþayacak sonsuza dek ! Ruhuma iþlenmiþ bir nakýþsýn ’Sen’ Iþýl, ýþýl, ilmek, ilmek, rengârenk... ~Nigâr Güler~
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.