Yollar gittikçe uzayan yollar
Azalan ömür, çoðalan çizgiler
Saçlarýmýza sürülen beyaz
Gözlerimize çalýnan kara gibi...
Þimdi daha bi ýslak gökyüzü
Kaldýrýmlar almýþ sanki aþk duþu
Kediler ürkek, aðaçlar titrek
Böyle iþte Ýstanbul..
Yollanmayan her mektubun
Boðazýma takýlýr tozu
Dudaðýma yapýþýr göz yaþýmýn tuzu
Mührü olur kalbimin..
Gelmedin...
Bak aðlýyor gökyüzü
Bulutlar öfkeli, rüzgar hýrçýn
Tüm bu hengamede nasýl da yaþýnýr;
Hasretinin sessiz iç çekiþlerinde
Damaðýmda ki o kekremsi tadý
Bir ýslýk çalsam hani duysan sesini
Ve býraksan zamana bu kendini...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.