Çaresizliðin etrafýnda oyalanmayý Kararsýzlýðýn yok olmasýndan yana hemfikirim kasýmdan yana
Beni sorarsan Kasýmlardayým Ýþim gücüm yok Sarýlýyorum yatak döþek Miskinliðime
Kasým’ýn bahçelerinde buluþup Tutuþyuruyorum el ele alevleri Güneþi yakan ýþýltýlý bakýþlarýmýzdan Korur, korursa aþkýnýn merhemi
Sabahý karþýlarken Elinde tüfeði ile aralýk Bir avuç dolusu hýmbýllýðýn tohumunu Serpiyor üzerimize aþk
Sadece bu kasýmda Þikayetsiz ve çaresiz kalarak Çöküyor vedanýn sisi bahçelere
Sadece on bir aya mý Kasým kadýnýna da yakýþýr Gamzeli yüreði ile pembe yanaklý aþk Kýrmýzý dudaklý tutku Basar hoyratça fütursuzca Eteklerindeki ziline
Bana sevmem deme Sende seversin dilin boþboðazlýklarýný Sus söyletme beni Bende görüyorum iþte Senin gibi net her þeyi Kasýmýn bahçelerinde Aþk’ýn Bekleyiþlerini
Senem kula Erdem
Sosyal Medyada Paylaşın:
karaatlas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.