Aþka maruz kalýnca insanoðlu Yaþanmamýþ sayar maziyi Yeniden doðar Yeniden Küllerinden, Güneþ batmaz bir daha Mevsimler hep bahar Yaþ mekan Hiç Önemli deðil Sonsuzluk ebedi sefil, Akýldan düþmez hiç yakalanma pahasýna Gönüle Kalbe Ne Varsa umut adýna Mutluluðun þansýna, Hatýralarda Anýlarda Yaþanýr, Yaþatýlýr Tekrar tekrar Bir daha bir daha Dünya dursa da olmaz umrunda Gözler kördür artýk Kulaklar da saðýr Naðmeler notalara esir Kalbin ritmi deðiþir Bundan gayrý Sen sen deðilsindir Artýk Olurken Gökyüzü yoldaþýn Mavisi dostun Bulutlar belki de dert ortaðýn, Amma velakin Deðer be Deðer Olsa da son nefesin, Nerden bileceksin Muhtemelen Habercisi Cennetin, Daha bu Dünyada Uçar iken Kanatlarýnda bir meleðin Dudaklarýnda Dilinde Tek Bir söz, O Da Bebeðim Bebeðim Bebeðim...
* Berlin, 20.09.2021 ,
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.