gecenin en aðrýlý bir vaktinde
cýlýz bedenim düþerken topraðýn soðuk sinesine
ölmekten deðil de be gülüm
korkum
seni bir daha görememekten
susuyorum
usuma sindirdiðim gazaba uðramýþ tümcelerime
kýrýlgan yaralý günler düþerken sensiz kýbleme
günahkar bedenimin secdeye vardýðý saatlerde
ve her düþ ertesi bir daha kapýlýrken kederlere
dökülürdü didarlarým sunak taþlarýnýn üzerine
bitiþi yoktu bu gitmelerinin ey benim hayýrsýzým
her ayrýlýk baþka bir kederi taþýrdý yaralý benliðime
ki diþleri sökülen ne ayrýlýklar yaþadým geceler boyu
baharý olmayan güzler doðdukça ellerimin içine
biliyordum sonu yoktu
ne gitmelerin ne de bu sevmelerinin
ama
kalmakta
vuslatý getirmedi hasretinle dolu yüreðime
kýnýndan çýkarýp bütün düþlerimi
bir bir serdikçe güneþin yüzüne
arazlý bir haykýrýþ düþerdi yine gecelerime
ve sen
s u s u y o r s u n
söyle
ben hangi sen susuzluðuma bir damla su bulurum
yüreðim çöllere bu kadar tutsak iken
ve ben
þimdi duvarlarýma gözlerini çiziyorum
sonra da siliyorum
gözlerin gözlerime neden gülmüyor diye
ki
ötelenirken bütün geceler
s u s m a söyle
insan kaç kere sever ki þu naçar ömründe
ve zaman
varla yok arasý o ince çizgide dururken
ay/su
Ýstanbulda bir yerlerde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.