"Sonra bir þeyler olur adýný koyamadýðýn ve artýk eskisi gibi olamazsýn" der ya Bukowski; tam olarak öyle bir þey. Sebebi yok, mantýklý bir açýklamasý yok, kýrgýnlýk yok, sinir yok, hiçbir þey yok. Sadece deðiþti iþte bir þeyler. Ýçinde bir garip kasvet var, anlamlandýramadýðýn.
Güneþ gözlüðünün çerçevesinden bakarken gökyüzüne, biraz gözlerin nemlenir. Ama sebebi yok. Bazen sadece sebebi olmaz ya hani. Bilinçaltýndan cevaplar çýkartmaya çalýþýrsýn. Ýrdelesen de sonsuzluðu bulamazsýn.
Bu belirsizliktir ki yüreðimi eriten Zuhur etmiþ beynimde Bu kasvet ki canýmý acýtan Tenimi kaplamýþ siyah duman Kuralsýzlýk istiyor bu bünye Hiç kimse beklemiyorken Koþarak uzaklaþmak hayatýndan Kimseden izin almadan Sadece caný ne istiyorsa yapmak
Sonra dönüp bakýyor hayatýndakilere Durdururken kendini Bir yaþam daha kaybediyor Bir ben daha ölüyor Bir ukde daha kalýyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kırlangıç Sesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.