KÂHTALI KIZ BAĞIŞLA BENİ
Ömrümün bahar çaðýnda,
Kâhta’da güzel bir akþam vakti,
Ufuk boyanmýþken kýzýla,
Darabalar inerken eski çarþýda,
Esnaf yol alýrken yorgun argýn evine,
Esmer tenli çocuklar oynarken son oyunlarýný,
Senin onayýnla annem,
Dikilmiþ annenin karþýsýna,
Layýk görmüþ istemiþ seni bana,
Ýnan benden habersiz…
Annenle karþýlaþtýk geçenlerde,
Öptüm ellerini bir akraba evinde,
Dünü andý sitem etti bana,
Evlenmem yok demiþim diye sana,
Bilirsin yoktu sana tek bir sözüm,
Yüzünü bile görmemiþti iki gözüm,
Evlenmeyi düþünmüyordum o zamanlar,
Anne yüreði kýz arýyordu inadýma,
Özür diliyorum baðýþla Kâhtalý kýz,
Annem söz vermiþse benim adýma…
Saygý duyduðum bir ailenin kýzýydýn,
Aðabeyin kardeþlerin arkadaþýmdý,
Dostum yoldaþým sýrdaþýmdý,
Kapkara fýrtýnalý günlerdi,
Bir ayaðým yarýnlara sevdalý,
Bir ayaðým mahpustu,
Bedenim hedef tahtasýna konmuþtu,
Sürünecektin mahpushane kapýlarýnda,
Belki de dul kalacaktýn genç yaþýnda,
Güvenemedim kendime kýyamadým sana…
Yýllar geldi geçti hala yaþýyorum,
Bu yaþa geldiðime inan þaþýyorum,
Bana kýzmýþsýn küsmüþsün onurlu kýz,
Yýllar sonra evlenip yuva kurmuþsun,
Üç çocuk annesi olmuþsun,
Mutlu ol Kâhtalý kýz dünya ahiret bacýmsýn,
Adýma söz verilmiþ dinmeyen sancýmsýn,
Annene anlattým kusur sende deðildi,
O günlerde bir evliliði taþýyamazdým,
Seni periþan etseydim yaþayamazdým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.