EYLÜL RÜZGÂRI

Düþünce gönlüme mevsim-i hazan,
Örüyor gönlümü Eylül rüzgârý,
Her güzde vedaya þarkýlar yazan,
Buruyor gönlümü Eylül rüzgârý.

Yüreðimi yetim koyan bu güzler,
Hazin gidiþlerle dolu bak yüzler,
Suskun, kýrýk dökük, içli hep sözler,
Vuruyor gönlümü Eylül rüzgârý.

Esen yel dallarla terennüm eder,
Yazla gelen her þey, hep olur heder,
Ýçimde saklý gam, hüzün ve keder,
Kýrýyor gönlümü Eylül rüzgârý.

Tüm çiçekler solar, arza gam iner,
Yapraklar dökülür, sarýya döner
Yeþillik yok olur, tabiat söner,
Bürüyor gönlümü Eylül rüzgârý.

Dört mevsimi bizler kuramayýz ki,
“Niçin?”, “neden?” böyle soramayýz ki,
Kýþ görmeden yazda duramayýz ki,
Karýyor gönlümü Eylül rüzgârý.

Her tarafý sarar topraðýn tonu,
Ölümdür mutlaka nebatýn sonu,
Meþhur imzasýndan tanýrýz onu,
Tarýyor gönlümü Eylül rüzgârý.

Puslu günleriyle kalbi karartan,
Doðayla birlikte ruhu sarartan,
Hüzünlü, kasvetli, sisli bir ortam,
Yoruyor gönlümü Eylül rüzgârý.

Güzel yeþil perde geri çekilir,
Gökyüzünden nice sada dökülür,
Bir dahaki yazýn özü ekilir,
Arýyor gönlümü Eylül rüzgârý.

Ömrümüz geçiyor mevsimler gibi,
Gittikçe soluyor resimler gibi,
Ýyiler yaþýyor, isimler gibi
Seriyor gönlümü Eylül rüzgârý.

Ýnsan hayatý da son bulur bir gün,
Ölen tüm canlýlar kan bulur bir gün,
Ekilen tohumlar can bulur bir gün,
Kuruyor gönlümü Eylül rüzgârý.

Doðanýn ölüme yürüdüðü ay,
Kýrýlýr mutlaka o en büyük fay,
Ölen her canlýnýn adresidir Hayy,
Sarýyor gönlümü Eylül rüzgârý.
SALÝH SEDAT ERSÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın: