Telafisi olmayan kayýplarým olsa da
Kulaðýma küpe oluyor efsunlu birkaç nota!
Yalnýz ve kimsesiz olan bir ben deðilmiþim; sevineyim mi üzüleyim mi?...
-----
Ýsli bir gece içimi yokluyor
Düþlerimin dýþýnda býrakýyorum bütün tevatürleri
O kadar uzun oldu ki günýþýðý ile bir sabaha uyanmayalý…
Yataðýmýn sol yanýnda netameli hayaller
Aðlatmýyor artýk beni haydi *uyu* diyen þiirler!
Deyip; gözyaþlarýmý içime akýtsam da yalaným okunuyor yüzümden…
Buruk bir aynadan tevellüdüm yansýyor
Ýki kiþiyi anlatan tek perdelik bir oyundayým sanki
*o* gibi hissedermiþ ya bazen insan kendisini! Bilemiyorum ki!...
Týrnak arasý bir harf lazým þimdi bana!
Ve de günlerden o gün olmalý…
Ve hatta tek bir sözcükle izhar etmeliyim ona içimden geçenleri!...
Parmaksýz çocuðun notalarý kale surlarýnda yankýlanýrken
Sazendeler suzidil þakýsalar ne olur, sussalar ne olur ki?
Biter mi sanýyorsunuz? Leylalarýn ve Kays’larýn hikâyesi!
Ortasýndayýz telafisi olmayan bir ömrün
Sanki daha çok düþünür olmuþuz mukadderatý
o kadar zor ki çýplak tenini örtecek bir gömlek bulmak…
Biliyorum sil baþtan kolay deðil!
Belki, beklide ay ýþýðý süsler sisli gecemizi
Ve beklide bir araya toplayabiliriz tarumar sözcüklerimizi…
Kim bilir! ‘Gün doðmadan neler doðarmýþ’…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.