DÜŞLERE DALIYORUM
Ne zaman ki,kendimi büyük sorguya çeksem
Sanki aklým duruyor, þaþýrýp kalýyorum.
Kaderime küserek,bir an boynumu büksem,
Yüreðimi titreten bir düþe dalýyorum.
Çoða koysam almýyor, aza koysam dolmuyor.
Elim kolum baðlandý ,her ne yapsam olmuyor .
Attýðým oklar dahi ,hedefini bulmuyor.
Yüreðimi onulmaz bir aþka salýyorum .
Yýllar yýlý ömrümü su gibi içenlerin,
Sayýsýný unuttum gönlümden göçenlerin.
Bir okuru olmadý ,içimden geçenlerin
Yüreðim titredikçe sanki ah alýyorum.
Tarifsiz duygularým açýða vuramadým .
Sanki baðlanýp kaldým hayal de kuramadým .
Muhatabýný bulup hesabýn soramadým,
Yüreðimin kimliksiz esiri oluyorum.
Kadir kýymet bilenin, düþemedim eline
Sakýz oldum, nadanýn ,zehir saçan diline .
Kuru yapraklar gibi, katýp hazan yeline
Yüreðime deðmeyen ,her þeyi siliyorum.
Astarý pahalýdýr, deseler bile yüzden
Mert olan asla dönmez, verdiði hiçbir sözden
Tarif istemez, Arif bakýnca anlar gözden
Yüreðimi titreten þarkýlar çalýyorum.
Gam kederle, kol kola, biçare geziyorken
Bitmez ömrün kýþlarý, çoktandýr seziyorken
Sevim ile birlikte can cana sýzýyorken ,
Yüreðimden geçeni hep sende buluyorum.
Sevim GÜLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.