YAZMASAM OLMAZDI

Ben gönlümü gönlüne baðlamýþtým bu gerçek
Belki de duymuþsundur yýlda bir açan çiçek
Yolun uzaklýðýnda söylenir sabýr gerek

Sevgi nedir bilseydin edemezdin vedayý
Eylül’den mi öðrendin sen sevene cefayý

Dilerim hep bahar kal ben son güze razýyým
Rüzgarýn ýslýðýnda inleyen bir sýzýyým
Sayfalar arasýnda unutulan yazýyým

Kumrularý seyretsen görecektin vefayý
Eylül’den mi öðrendin sen sevene cefayý

Sanki hazan yapraðý gönül kýrgýn düþüyor
Ateþlerde yanarken bir de baksan üþüyor
Çare buldum sanarak yarasýný deþiyor

Diliyle zehir saçan nasýl verir þifayý
Eylül’den mi öðrendin sen sevene cefayý

Þimdi selam salacak telli turnam da gitti
Gökyüzünde dolanýp bu vadiyi terk etti
Daldan düþen yapraðýn ömürlük seyri bitti

Bir de durup diyormuþ süren var mý sefayý
Eylül’den mi öðrendin sen sevene cefayý

tly
Sosyal Medyada Paylaşın: