Rahman ve Rahim olanýn merhametiyle -yedi kat hýzla çarpan kalbimin sana dair son vedasý bu þiir ibrahim- 1. gecenin kibritlenmiþ siyahýnda adamakýllý bir hüzne koþuyorum Ilýk bir rüzgarla Yaðan bu yaðmurlar yýldýzlarýn þarkýlarý gibi dolanýyor göðün altýnda. Sen daðýnýk saçlarýnla otururken bir köþede gökteki meleklerin sarmallanýp bizi gözetlediðine utanmadan yemin edebiliyorum. senin kýyýya vuran vicdanýn için ruhumu bir çarmýha geriyorum.
2. Kuþlarýn günahkar ellerime konup seni seyretmesi ve benim güzel dudaklarýna hüzünlü ezgiler okumam gibi Son bir veda istiyorum bizi sarsan bu lanet ayrýlýktan bölük pörçük bir metnin en ihtiþamlý parçasýnda sevgimi görüyorum yüzünle karþý karþýyayým ibrahim. yüzümle karþýndayým kýrdýðýn putlar inancýmý çiçeklendiriyor hiç dokunmadýðým günahsýz ellerine bir kez daha rastlýyorum. dünya’yý ellerinle tanýmak istiyorum.
3. Beyaz yýldýzlarýn ötesinde Allah’ýn kaderine tüm kalbimle iman ediyorum biliyorum ibrahim, ben hüzünle yaratýldýðým için sen güzelsin. Ve sen güzel olduðun için ben þiir yazmayý öðrenememiþ bir þairim. bir þair ki, tüm þiirlerin annesi, ablasý , kardeþi sen ibrahim yetim büyüyen þiirlerimin babasý olur musun? cennet gözlerinin utancýný izliyorum sýkýlgan ve yorgun dünyamda saatlerim birbirini tutmuyor ikindi vakitlerinde ruhum firar edecek gibi oluyor çamurdan bastýrýlmýþ çiçeklerine.
4. Besmeleyle baþladýðým bir özlemin öfkesiyle yalnýzým ben politika bilmem ibrahim. küresel ýsýnmadan, bitkisel yalnýzlýktan senin olmadýðýn rejimlerin ortasýnda bir baþýma kalmaktan korkarým. Gücüm ne bir yahudiyle boy ölçülebilir ne de rasyonalist bir düþünceyle. Aslýna bakarsan muhalif bir aydýn olup bizi emperyalizmin gölgesinden kurtarabilirim. geceleri gazeteler çýkartabilir ve tüm dünya’yý yalnýz seninle uyandýrabilirim.
5. Her konuþmanýn sonu ve her þiirin bir çaresizliði vardýr ibrahim. isterdim ki çok yönlü bir sevdayla tek kiþilik bir þiir olalým tek kiþilik bir ev bir yara, bir gülüþ, bir aþk. . aklýma gelebilecek ve aklýnla kalbim arasýna giremeyecek bir harf. . bir harf ki tüm vedalarý vefasýzlýðýnla örtebilecek beni kirpiklerinle asýlsýz bir hengamenin ortasýnda býrakabilecek masum ve suçlu bir harf
6 Ýbrahim bir hira’nýn aydýnlýðýyla denk olan gözlerinden habersizce öpüyorum hýzla çarpan kalbiminin yeminiyle muhalif bir vedayla seni vefalý bir aþka
7. Rahman ve Rahim olanýn merhametine emanet ediyorum. . .
Hüma Dergi/ iki bin yirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
behire Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.