Küçüğüm
KÜÇÜYÜM
Pencerenin önüne, bir kuþ kondu
Sanki seni bana, getiren oydu
Aðladýðýný, cümle alem duydu
Dedim üzmeyecek, küçüðüm seni
O çok küçüktür, sana ne söylesin
Býrak küçüðümü, gönlün eylesin
Oda senin gibi, küçük bilesin
Dedim üzmeyecek, küçüðün seni
O senin gibi, yaramaz biriydi
Gizli gizli, kulaðýma eðildi
Bu kez þikâyetçi bile, deðildi
Dedim üzmeyecek, küçüðüm seni
Ne güzel sohbetti, uçup gitmese
Sana gelip benim, selamým dese
Senden aldýðýný, bana getirse
Dedim üzmeyecek, küçüðüm beni
(0550) Eylül 2002
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.