Dünyanýn sevmeyi sevdiðini sanmýyorum; Onu nasýl sevdiðimi anladýðýný da…
Iþýklý kýyamette hem yükseldim hem düþtüm; Aþktan çýkmýþ ak aþýk gibi sessiz ölmüþtüm. Cümleler sardý beni, cümleleri de aþtým; Yazýya döküldü aþk, ben þiire dönüþtüm.
Dünyanýn beni duyduðunu sanmýyorum; O gece nasýl yandýðýmý anladýðýný da…
Koskocaman bir kaya oynamýþtý yerinden; Sert bir rüzgâr esmeye baþlamýþtý serinden; Bir deniz uðultusu geliyordu derinden; Gidenler de dönmedi gittiði seferinden!
Dünyanýn beni anladýðýný sanmýyorum; Onun aþkýmý anladýðýný da…
Yarýnsýz aþka düþmek bana hiç yakýþmadý; Aþký böyle terk etmek ona hiç yakýþmadý; Dersen ki bunca hasret cana hiç yakýþmadý; Severek ayrýlmak da sona hiç yakýþmadý!
Dünyanýn hatýrlayacaðýný sanmýyorum; Neden unutamadýðýmý anladýðýný da…
Coþari der alevin içinde kaldý beden, Aþk ile ayrýlýðýn arasýndaydý giden. Türküler söylese de “Ayrýlýk ölmekten zor.” Hiç kimse bilemiyor baþlarýna gelmeden
12.09.2021/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.