tüm ayrýlýklarýmýzla Barýþabi’nin ”kol düðmeleri” kadar bile deðildik onlar bir araya geliyordu düzenli aralýklarda biz hep ayrý’kalýyorduk Aralýk’larda
nedenlerimiz vardý uzaklýðýmýza iliþtirdiðimiz bazen evrensel bazen çocukça bir isim verseydim eðer sana kalabalýklar ortasýnda bir ”merdümgiriz” derdim sanýrým ya da kýsaca "baba"
her buluþmamýz alengirliydi her vedamýz yarým her vuruþmamýz kansýz
benim gidiþlerim olaðan idi senin gidiþin ansýz
döþüme sýzý oldu boþluðun aritmik fasýlalarla kendini unutturmayan ve ben her serendip yalnýzlýðýnda senden bir iþaret saklýyorum bedenimin Batý’ya yöneliþinde astýmlý bile olsa nefes alýþýmmýþ varlýðýn anladým atmosfer ortasýnda oksijensiz kalýþýmda
farzýmuhal
Sosyal Medyada Paylaşın:
farzımuhal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.