SÖZÜN BİTTİĞİ YERDEYİM

SÖZÜN BÝTTÝÐÝ YERDEYÝM
sözün bittiði yerdeyim ey sevgili
sana anlatamadým bu sevdayý
gözlerimden anlarsýn dedim
sana olan büyük sevdamý
anlamadýn bir türlü anlamadýn beni
bak iþte senin yokluðun dayým þimdi
saatler vuruyor gece yarýsýný
ben hala uykusuz ve sensizim
düþünceler kemirirken beynimi
nedenleri niçinleri soruyorum kendime
bulamýyorum be sevdiðim bulamýyorum
sensizlik kaderime yazýlmýþ benim
bir kara yazý gibi bir türlü silinmeyen
güneþ battý gece oldu karanlýk odamda
yüreðimdeki yangýn sönmedi bir türlü
geceyi aydýnlatan ay parçasý yüzün
beni benden alan güzel sesin
içimi ürperten o tatlý sözlerin
hiç biri yok þimdi sana olan hasretimden baþka
açan güller soldu bak yokluðunda
hani senin göðsüne yaslardým ya baþýmý
dalýp giderdim hayallere
mutlu bir yuvamýz olurdu
senle ben yaþardýk bir ömür boyu
güller açardý bahçemizde
kuþlar ötüþüp eþlik ederdi þarkýmýza
ikimiz bir fidanýn güller açan dalý olurduk
ayrýlmayan ellerimiz olurdu
çarpardý deli kalbim senin için
bakardý gözlerim o ceylan gözlerine
þimdi bir hayal gibi geldi geçti hepsi
bak sevdiðim yine yalnýzým þimdi
tek baþýna sözün bittiði yerdeyim
son bulurken garip ömrüm
sensiz bitiyor bu gecede
özleminle hasretinle yanarak
bu gece de sözün bittiði yerdeyim
canýma can katan sevdam

Sosyal Medyada Paylaşın: