Ağıttan öteye vaayy göster bana!
Aðýttan öteye vaayy göster bana!
Bu köyden ötesi zulümdür kandýr
Ölümden öteye köy göster bana
Yürek prangalar söktü þafaktan
Gemiler yakýlmýþ koy göster bana
Geceden ay deðil kan damlar cana
Düþler berdest olmuþ, od düþmüþ kana
Efkarým sarmýþým hasretten yana
Aðýttan öteye vaayy göster bana
Salýn dünya salýn, savur dərdimi
Efkar gülle olmuþ, yýkar bendimi
Dert kervaný menziline vardý mý
Laveyla içinde toy göster bana
Zemheri tükenmez, narý dondurur
Menzil at catlatýr, çýra söndürür
Yollar tuzak dolu yolcu döndürür
Dal hicran içine boy göster bana
Kaç zaman gözlerim uykuya varmaz
Azrail takipte gün, aman vermez
Ellerim koynumda dermaným dermez
Al kalemi topla say göster bana
Dilim üryan, gönül üryan haldeyim
Yamaçlardan akýp gelen seldeyim
Mecnun oldum kem sözlerde dildeyim
Nefessiz dem tutan ney göster bana
Sabahým sancýlý, dilim amanda
Dərviþ oldum çöller gezdim zamanda
Var git zulüm var git, gönlüm gümanda
Umuttan muktedir þey göster bana
H. Iþýk. 15/9/21
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.