RUH GÜZÜ
Belli ki sonbahar çalmýþ kapýyý
Yapraklar sararýp soldu bu mevsim
Havuzlar, dereler, yaðan yaðmurla
Beklendiði gibi doldu bu mevsim
Sýlaya gelenler döndü gurbete
Deðdi mi bilinmez bunca zahmete
Yürek dayanmýyor dosta hasrete
Yine ayrýlýklar oldu bu mevsim
Bazen hatýrlattý eski yarayý
Bazen umut ettik “içte” þifayý
Acýdan kahýrdan birçok anayý
Musibet þeklinde buldu bu mevsim
Dosta sarýlmaya zaman yetmedi
Bir geldi bir daha çekip gitmedi
Hayalleri asla gerçek etmedi
Her zaman aðyara güldü bu mevsim
Kimisi kazandý vermeden emek
Yokluk mu? Zengine, o da ne demek?
Kimi atlas giydi, kimisi ipek
Fakir fukaraya çuldu bu mevsim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.