Nevbaharla uyanýp kýþla baþlar uykusu Her mevsimin kendine, münhasýrdýr dokusu Dolacak içimize önce toprak kokusu Ey acele edip de yanýp tutuþan insan Meyveye durur mu yaz, çiçeklenmeden nisan?
Mal mülk ile övünür hepsi benimdir dersin Doðruluktan dem vurur yanlýþ yola gidersin Helal haram demeden her bulduðunu yersin Ey hayrý býrakýp da þerre yarýþan insan Meyveye durur mu yaz, çiçeklenmeden nisan?
Edep erkan bilmezsin nasihate karnýn tok Her yöne dönüp duran, dilinin ayarý yok Gýybet, yalan, iftira... ne ararsan var pek çok Ey haktan hakikatten ayrýlýp þaþan insan Meyveye durur mu yaz, çiçeklenmeden nisan?
Kulluk Hakk’a sýdk ile þeksiz ram olabilmek Hakk için Hakk ölçüsü üzere kalabilmek Hakk’tan gelip de Hakk’ka döneceðini bilmek Ey diliyle alim de cahil dolaþan insan Meyveye durur mu yaz, çiçeklenmeden nisan?
Akletmek akýl ister akýl ise feraset Aç ki gönül gözünü sonun olmaya afet! Silkinip ol ki agâh, abâdýn eyleye feht Ey uyanýk geçinip, haddini aþan insan Meyveye durur mu yaz, çiçeklenmeden nisan?
Sözüm yabana deðil, hem sanadýr hem bana Hak olandan þaþýp da sarpa yola sapana Diyedir, gözyaþýyla tövbe edip yýkana Ey tövbeden ar edip þerre bulaþan insan Meyveye durur mu yaz, çiçeklenmeden nisan?
Hasta kalbin þifasý Hakk’ý eylemek zikir Ne güzel bir yoldaþtýr, edep haya ve þükür
12 Eylül 2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.