Çocuk
Yolunu, çizgini þaþýrma çocuk!
Yýlanlar hep seni sokma peþinde.
Kim diyorsa “barýþ”, “adalet”, “hukuk”
Yalanýna kuyruk takma peþinde.
Baþýný okþatma, sakýn övgüden.
Uzak dur kibirden, kinden, sövgüden
Tohum filizlenmez sahte sevgiden
Ne var ki çoklarý, ekme peþinde.
Uzak tut üstünden kederi gamý,
Zincirini kýrsýn, býrak evhamý
Kimi var ki mevki ile makamý
Üstüne basarak çýkma peþinde.
Göreceksin daha ömründe ne var,
Dikilir karþýna her an bir duvar,
Dik dur, savrulma, esen her rüzgâr
Seni de içine çekme peþinde.
Sohbeti derinden etmeli oysa
Temeli saðlamca atmalý oysa
Harcýna sevgiyi katmalý oysa
Fýrsatçý, binayý yýkma peþinde.
Çocuk, sözlerimi boþ öðüt sanma!
Ateþten uzak dur, yok yere yanma!
Elbette helali bilen var amma
Birçoðu da haram lokma peþinde...
12.09.2021/Konya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.