Zamanýn tik taklarýnda erittim ruhumu Geçen zamanýn içinde çürüyen bedenim ruhum saplanan Ýse Aþkýnýn hastalýðýdýr
Zamanýn yok oluþuna kadar sürüyor Aþký zamana Zaman ise bedene aþýk Ýkisi de birbirini tüketmekte
Gözlerim kapanmak üzere ömrüm dolmak üzere bedenim tir tir titremek ruhum üþümekte Arafa düþmüþ gibi Sonsuzluða düþer gibi Yýldýzlar, gezegenler Galaksiler gibi Geçiyor her þey
Günün doðumunda diriliyor ruhum Ah!! Sen diye haykýrmak ta zerrelerim
Ellerim baðlý ayaklarýmý prangalý istesem de gelemem gelsemde dokunamam Ýstesem de konuþamam....