Varsýn bir çivi bile çakamasýn çocuðun Ama gittiði okul, sýnýfý iyi olsun Dünyasýna çocukça bakamasýn çocuðun Ama bütün derslerin notu pekiyi olsun
Varsýn misafirlere bir hoþ geldin demesin Varsýn arkadaþýyla iki laf edemesin Oyun oynayanlarýn yanýna gidemesin Yeter ki tek baþýna okula gidip gelsin
Arkadaþça bindiði otobüsten indirin(!) Aklýnýn ermediði vaatle sevindirin(!) Baþarýyý parayla ölçüp ödüllendirin(!) Yeter ki istediðin yüksek okulu alsýn
Eðer caný oynamak isterse azarlayýn Her bir baþarýsýný övünçle pazarlayýn Gününü yaþatmadan yarýna hazýrlayýn Yeter ki kariyeri en yüksekleri bulsun
Þimdi bakýp seyredin, sizden olma tomurcuk Etli butlu bir robot, gözleri boncuk boncuk Çocukluðunu asla yaþamamýþ bir çocuk Varsýn sevgi bilmesin, bir tek bencillik bilsin
Bilmek gerek çocuðun elleri neye yatkýn Gönlü neyi arzular, ruhu ne yöne taþkýn Dili neye uyumlu, nelerden caný býkkýn Düþerse kendi kalksýn, yaþam içinde kalsýn.
Çocuðunu bir robot gibi yaþatma, asla Onu robotla deðil, çocuklarla kýyasla Çocuk sevgiyle büyür, geliþemez ki hýrsla Býrakýn insan kalsýn, insan gibi yücelsin
11.09.2021/Samsun
*Psikolog Üstün DÖKMEN ’in bir yazýsýndan
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.