Hadi gel. Dedi bana sevdiceðim çapkýnca Kendi aramýzda bir dil oluþturalým Koyalým bu dilin adýný ÇÝÇEKÇE. Nasýl yani? Dedim bende biraz þaþkýnca.
Her gün farklý bir çiçek yollayalým birbirimize Onlar anlatsýn duygularýmýzý ikimizin yerine.
Dedim: Bayýldým inan ben bu zarif buluþa Baþka dil bilmem çünkü ben Çiçekçe den baþka
Önceliði bana verdi haftanýn ilk gününde Kýrmýzý gül yolladým bu ilk günde ben ona Baktým kapýmda bir demet yasemin vardý Sarý laleler býraktým sessizce odasýna
Hercai menekþeyle verdi bana karþýlýk Yolladým ardýndan ben de bir demet sümbül Atlamýþtý nedense haftanýn bir gününü Anladým grevdeydi çiçekçilerin tümü
Kapým çaldý o sabah melodik bir ritimle Kýrlarýn bu en saf en temiz çiçeði Anlatýr ancak seni Dedi bana usulca Elinde Bozcaada tacýyla duruyordu karþýmda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.