Caným yanýyor benim. Hep kadýn olmam sebebim. Aþk’tan tutta, analýða kadar. Beni benden baþka kim anlar ! Kim sarar yaramý, bir kere koþup? Kim dinler derdimi derman olmak için? Kim tutar elimden, batmýþsam en derine. Kim neþ’e saçar hüzünlü gönlüme ! Hayat deðil bu !! Kokuþmuþ bir zamanýn, zindaný sürüldüðümüz !! Yetim, öksüz kapkara bir yazý alnýmýzda? Içimizde kalýr, yaþanmamýþ her þey ! Gelmez dilden dudaða.. Ayýptýr. Günahtýr. Yasaktýr ! Kimimiz çocukken gelin. Kimimiz elinin kýnasý kurumadan, yükleniriz her þeyi. Hayat aðýr bir borç gibi, boynumuzda. Yinede baþ tacý ettik sevgiyi... Sömürüldükçe en güzel duygularýmýz; Yeter ! Diye baðýrýr içimizdeki o ses. Dokundurtmaz bir daha hiç bir yerine. Dargýnlýðý aþmýþ ama her anýna küsmüþçesine dünyanýn. Kilitler sýmsýký kilidini. Haykýrýr sessizce tüm ruhuyla evrene. Gelmeyin üzerime ! Sakýn; gelmeyin!!! ~~~ Nigâr Güler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.