OSMANİYE'DE
...............OSMANÝYE’DE...............
Gönül gözlerimle gördüðüm kirler
Sanmayýn gül oldu Osmaniye’de
Duymayan saðýrlar görmeyen körler
Bozguna kul oldu Osmaniye’de
Kentsel dönüþümler falan filanlar
Her yeri kirletti kara yýlanlar
Duymayana desin beni duyanlar
Betonlar göl oldu Osmaniye’de
Kadirli Düziçi Bahçe Sumbasa
El atalým kökten kalksýn bu yasa
Burada kendimi hep kasa kasa
Günlerim yýl oldu Osmaniye’de
Hasanbeyli Toprakkale Zorkuna
Ýnsanca bakmýyor kimse yorguna
Ýster farkýna var ister Karkýna
Umutlar yel oldu Osmaniye’de
Kalecik Taþoluk Kýzlaç Kamana
Göz attým usulca ota samana
Bir millete baktým birde zamana
Göz yaþým sel oldu Osmaniye’de
Hal hatýr ararken hanýmda beyde
Kendimi kaybettim ateþte külde
Merkezde Ýlçede Beldede Köyde
Yakýnlar el oldu Osmaniye’de
Herkes birbirine þimdi inan ki
Menfaat uðruna diyorlar kanki
Giriþten çýkýþa sanýrsýn sanki
Zehirler bal oldu Osmaniye’de
Ozan Çolaklý der doðduðum yeri
Nasýl bozdularsa yapsýnlar geri
Bir uçtan bir uca öteden beri
Her taraf kül oldu Osmaniye’de
OZAN ÇOLAKLI
Mehmet Küçükosmanoðlu
09.09.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Küçükosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.