Bir Gençlikti Benimkisi Ölçüsüz Uyaksız

Benden sonra herkes
Yalnýz aþk þiirleri yazacak
Size
Anlamsýz ve basit bir dünyayý býrakýyorum
Hesap tamam
Ödendi bedel

Beni
Söz sahibi yap ey hayat
Yumruðumu masaya vurdur
Nedir o ki
Hayat
Gýrtlaðýmda bir arpa kýlçýðý gibi durur

Denedim bütün yaþamalarý ve ihtimalleri
Çýkmadý bana bir iz bir yol
Buldumdu oysa
Parasýz nasýl mutlu olunur
Bildimdi
Hayat beni çok yormuþtu
Mahçup ve piþman deðildim
Bütün acýlarýmý anlatacak bir þey arýyordu ellerim
Onurlu ve dargýn

Bendim çünkü o
Dünyaya þiirler eken
En bedbaht bir kaderle
Yontudan
Talaþtan
Ufalanmaktan yapýlma
Bendim bütün acýlardan doðan
Çekilmeyecek dert býrakmayan
Hayata dair deðil
Karþý
Yetim öksüz ve gariban
Geçmeyen bir þeydi yüreðimde annem

Ayaklarým vardý bir þekilde yaþamaya alýþmýþ
Gülüþlerim
Yaþamaktan fazla uzak
Ve aþklarým vardý
Terk edilmekten oluþan bir þey gibi
Kitaplarým
Sevgilime bir silah olarak raflarda þimdi

Sen ol bir þey den ki
Gülüþleri berrak
Gözleri
Bilinmez uzaklara götürecek aðýrlýkta
Yürüyüþü
Karýncalara güven veren bir sadelikte
Yüzü
Bir güzellik anýtý gibi durur yüreðimde

Ya rabbi
Bana
Bütün dertlerimi çekebilen o kadýný baðýþla

Herkes aþktan yana biraz piþman
Biraz mahcup
Biraz eski
Biraz yeni

Yok çünkü
Düðümlerin çözüleceði çözüldüðü bir yer
O yer ki
Beni yaþýyor göstermesin
Denedim bütün ölümleri
Çünkü yaþamak
Paslý bir þey ve herkes biraz güzel

Gençtim ben ve yorulmak bilmeyen bir yaným vardý
Yorgunluðum
Harmanlarda yiðitlerin yorgunluðu gibi bir yorgunluktu
Yýlgý
Uzak bir yer deðildi
Mazeretsiz dururdu acýlar gövdemde
Ölümle akran

Gençken öldüm çünkü ben
Göremedi beni mutluluk ve güzel günler
Yirmi birinci asýr
Ve çocuklar

Ömer Altýntaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: