Yokluðunda
dudaklarýma býraktýðýn
boþluðu,
Kelimeler
Dolduramadý….
Sensiz yüreðimide,
dolduramadý hiç bir þey….
Yoksun,
darmadaðýn her þey…
Yokluðunun acýlarý,
demirlenmiþ kalbime,
Mühürlenmiþ
hüzün þarkýlarý yüreðime…
Sensizlikler içinde
yolunu kaybetmiþ,
Bir seyyah gibiyim…
Dallarým kýrýk,
umut tomurcuklarýmý,
kýraðý basmýþ,
Yetim kalmýþ,
kelebekler,
gelmeyen baharlarýmda,
Ben sadece
sensizliklerde seni sevdim,
seni seven,
bu yüreði,
senin yüreðine gömdüm,
Senden baþka
hiç kimse giremesin,
sevmesin ,
Sonsuza kadar,
mühürledim kapýlarýný ,
Hiç kimse açamasýn DÝYE……
NÝL NÝLGÜN HAKVERDÝ(NÝLTÜRK47)