üstümde bir hal var
ne kitap okuyabiliyorum
ne de caným bir þey yapmak istiyor
caným þiir yazmak istiyor
susuyor gri gölgeler
odanýn loþluðunda daðýlýrken kendim
içine kül dökülmüþ gibiyim
bir tek kelime söyleyebilmek için
bir tek cümle kurabilmek için
gecenin ýþýklarý omuz omuza
cebir ve þiddetle izin vermiyorlar
caným pahasýna þuurum direniyor
maneviyatý dimdik ayakta
göðsünü siper ederek
nihayetsiz her akçesini harcayýp
tarihe altýn harflerle yazdýrýyorlar adýný
þehrimin caddelerine
sessizce güneþ doðuyor
daha ziyade rüzgar esiyor
derin ve anlamlý
her þeyi net ve açýk
velhasýl
aklýmý ikna ediyorum
henüz icat edilmemiþ kavramlarý bulmaya
yýrtýlýyor tozlu perdeler
gömleði yýrtýlýyor gecenin
göðsüme ay çarpýntýsý düþüyor
heyelaný kayýyor düþlerimin
hiçbir gayret þaibesi göstermeden
ferasetim kapanýyor
hiçbir alameti olmaksýzýn
basiretim baðlanýyor
duygularým felç
irade gücüm etkisiz
kalbim sisleniyor
hiç yanmamýþ ocaðýnýn ateþi
saðýr ve karanlýk yeryüzünün sureti
metruk ve köhne cephelerine yolcuyum
yer deðiþtiriyor hasret çýðlýðým
bir kekik kokusu hýfzýma yer etmiþ
düþ ve umut yüklü entarisi isteklerimin
heyecanlý çocuklar
þarkýlar söyleyen gençler
zihnimin siluetinde
o sokaktan bu sokaða koþturuyorlar
gökleri yaran bir semavi nida
vesikasýz bomba sesleri
boþlukta kýrýlýp düþüyor
aklýmýn irþattan uzak köþelerine
tahammülsüz bir hortum dönüp duruyor üstümde
garip bir þekilde benliðimi sarýyor
hep birden lodos dalgasý hýzýyla
iradem gerçek üstü iliþkilerle dolu
en yakýn bir sebebe baðlý deðil,
bütün sebepler bir arada
kapýlarý kapýlý
kendime ait bir ruhun faaliyetindeyim
hareketsiz nefessiz
yerin çekim alanýndan kurtulmuþ
ay gökte kan revan içinde
yara bere içinde yýldýzlar
yapacaðým dediðim bir þeyi yapmak için
tekrar kalemi elime alýp þiir yazýyorum
onca kasvetin cenderesinde
kaybedecek bir saniyem bile yok
her söz
hiçte üþenmeden satýrlara düþüyor
bir muþtunun habercisi
ufuklarý delerek inzal oluyor zihnime
ahdi tazeleme manifestosu yazýlýyor
þenlikler kýrk gün kýr gece
bir lahuti seda
ba’sü ba’del mevt bir diriliþ
bir kýyam ki ta arþa dek
tahayyüllerim kendi ruhumun derinliðinde
sadrým bin bir parçaya bölünmüþ
duru sularla aklanýp paklanýyor
garip bir üþüme
bir nevi nekahet sýtmasýndayým
üzerime kara bir örtü geriliyor
umutlarýmý çalanlarýn çýplak elleriyle.
tereddütteyim iki düþünce arasýnda
bir þuur taarruzu
beynimin iki tarafýna gidip geliyor
bir mekik gibi
duygularýmýn menteþesi gýcýrdýyor
hayli zamandýr bir manevi enerji
içimde basamak basamak yükseliyor
büyük bir hayal kentine sürükleniyorum
mefkurelerin bedenine ruh üflüyorum
en ücra bölgelerine farklý renklerden
maziye iþlenen hatýralardan
huzur yüklü hislerden
sadece lafýzlardan
redfer