Bir kar tanesi düþtü
Üþüdü yüreðim,
Buz tuttu kutuplar misali...
Gözyaþlarým
Dam sarkýðý buzlara döndü...
Dondu Nefesim
Sen diyemediðimde...
Hasretim oldun
Yarasa kanatlarýnýn gölgesinde...
Yalýnayak kumsallarda
Yalpalayarak dolaþtýðým
Yosun kokulu sevdamdýn
Aradýðým yakamozlarda...
Bir ay doðarken gözlerime
Bulutlarýn ruhumu kapattýðý
Yüreðime yürüdü siyah bir düþ
Yüreðimde söndü seni hatýrladýðýmda...
Üþüdü yüreðim
Sensizliðin her safhasýnda…
Göz kýrpý mý mesafedeydi uzaklýðýn
Gözyaþlarýnýn buz tuttuðu yerde
Hüzün oldu þarkýlarým
Varamadýðým vuslatlarda
Hasretti adýn
Tuz kokulu denizlere yazdýðým
Yem yapýp balýklara
Kuyruk çýrpmalarýnda silip
Durgunluðunda kaybolduðum
Vurulduðum bir avcýnýn
Zýpkýnýnýn ucunda...
Üþüdü yüreðim
Seni bulana kadar
Bulduðumda küresel ýsýnma misali
Çözüldüðüm
Ilgýt ýlgýt
Aktýðým sýcak denizlerine
Çaðladýðým niagara gibi
Unutmuþluðum, sensizliðe
Unutmuþluðum, hasretine
Unutmuþluðum
Sensiz geçen her günüme…
Üþüdü yüreðim ellerine
Ellerinde bak þimdi
Hadi!
Ne olur artýk ,
Isýt beni…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.