ELLERİMDEN AŞK KUŞU UÇA UÇA YORULDUM

Arslan kadar asildim, ceylan kadar ürkektim
Yýkýlmayan çýnardým, bükülmeyen bilektim
Hayallerin sýrtýnda, varlýðýma þelektim
Bahta isyan bayraðý aça aça yoruldum
Rüzgâr ekip fýrtýna biçe biçe yoruldum

Sessizler ülkesinde, sesimi çýkarmadan
Sel olmayan ellere, yaygara koparmadan
Yunus’tan yol alýnca, ayraným kabarmadan
Zehrini þifa diye içe içe yoruldum
Gözlerimden mercanlar saça saça yoruldum

Umutlarýn büsbütün bittiði saatlerde
Karanlýðýn canýma yettiði saatlerde
Düþlerin gözlerime çattýðý saatlerde
Gecelerin boyunu, ölçe ölçe yoruldum
Düþünce benden O’na göçe göçe yoruldum

Beni bende ararken, aþkýn harcý karýlýp
Gölgesi dert olanýn, hünerinden sýyrýlýp
Hüzün meleklerinin vurgununa darýlýp
Karalardan aklarý seçe seçe yoruldum
Yýllardýr benden bana kaça kaça yoruldum

Gözlerimin bakýþý andýrýyor mahþeri
Her nefeste döküyor Delibal ecel teri
Sayýsýný unuttum, altmýþ bir yýldan beri
Ellerimden aþk kuþu uça uça yoruldum
Sellerimden öteye geçe geçe yoruldum

DELÝBAL – Celil ÇINKIR

Sosyal Medyada Paylaşın: