İMKANSIZ

Ýmkansýzlýk þerbetini
Ölümün pençesinde içtim
Ya hasretindi ya da ...

Yollar giriyor araya
Ama sen bir türlü gitmiyorsun benden
Ýçimdeki tahtýndan gülümsüyorsun

Sen baþkasýna ben baþkasýna
Neden sevdim ki seni
Elimde mi ki

Yazamýyorum sana eskisi gibi
Belki de Eylül dendir
Piþmanlýk dolu kalbimdendir

Her sancýnýn ardýndan
Yeni bir güne gebe oluyor acýlar
Git gide çoðalýyorlar

Çok üþüyorum
Beni býraktýðýn günden beri...


Sosyal Medyada Paylaşın: