GİDİYORUM UZAKLARA...
Pýlýmý pýrtýmý topladým dün gecenin sonunda
Baykuþlar ’’git, uðursuz buralar’’ diyor
Korkarým yalnýzlýðýmýn iniltilerinden
Eylül rüzgârý vuruyor döþüme en sertinden
Titriyor yaralý kalbim gecenin koynunda
Uðultular yükseliyor Sultan daðlarýnda
Son umudumdu sabýr taþýnda öðütüldüðümde...
Meymenetsiz mekanlarý neden mesken tuttum
Bereketin olmadýðý toprakta açmaz güller
Ýnsana, sevgiye, aþka saygý alabora
Þerefsizlik, sahtekârlýk diz boyu burada
Yüz yýl öncesinin onurlu mert yürekleri yok
Sorgulamasýz yalaka bir yaþam sarmýþ etrafý
Kötülükler geçer akçe, þom aðýzlar zaman israfý!
Gidiyorum varlýðýný unuttuðum uluð Ötüken’e
Sokaðýmda açmýyor sevdiðim papatyalar
Dönmeyeceðim kirletilmiþ bu diyarlara
Uzaklar; belki de menekþelerle süslü cennetim
Kuþlar, kurtlar, pýnarlar olacak yoldaþým
Bir de sen olunca yanýmda ömürlük candaþým
Türklüðe yeniden can gelecek Tengri daðlarýnda...
Zafer Direniþ
...
Karabulut’tan Sesleniþ!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.