Konacak yerimiz yok
Baykuþlar tünemiþ pencerene
Ayrýlýk türküsü yakmýþlar evvel zaman içinde
Rüyalarýn can verirken
Katran karasý gecelere
Ne haberin var zamandan
Ne zamandan bir haber getirmiþler
Suyu zehir,býçaklar gölgesinde
Gerçeði perdeleyen binbir talan peþinde
Ayrýlýk bahçesine dikmiþler hasreti
ömürde vefa yok deselerde
Gökyüzünden düþen çið damlasý
Süzülür buðulu teninden
Kimine doðum haberleri gelirken
Kiminin son seferi baþlamýþtýr gözlerinden
Bakýþlarýnýn son demi,son nefesi
bedenin son vazifesinde þimdi
Öylesine hantal kalýr, öylesine yorgun ki
Ömrü tamamlanmamýþ sözlerin
Yükün aðýr ne varsa hayatta
Gerekli,gereksiz yüklemiþler sana
Derdini sen,söyleyememiþken hayata
Kurumuþ topraðýn hasatýný beklemesi gibi
Konacak þimdi yerin yok
Gökyüzünde kuþlar gibi tutsak
Özgürlük mü? neye yarar özgürlük?
Göðüs kafesinde kalanlar
þimdi senden daha özgür
Oysa ömür dediðin
Çekip gider gözlerinden
Ýçin için yanarken baðrýn
Hasret düþer susamýþlýða
Gerçeðin yalandan farký yok
Perde perde iner gözlere
Ömür dediðin senden kalan
Boþ duvarda bir çerçeve
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.