bir saklambacýn ortasýnda kaybettim çocukluðumu
o söðüt dibinde
(yukarýda gök gürlüyordu)
küçücük parmaklarýmý
yapýþtýrýp gözlerime...
bu yüzdendir
hep ebe kalmýþlýðým hayata
uzun kara yolculuklarýmda
ýslak lambalarýn altýndaki
silik gölgelerdiniz siz
kenar semt otellerinin rutubetli koridorlarýnda
yanýmdan geçen karartýlar
sizdiniz
gün batýmlarý
orta kat balkonlarýnda
göz göze gelmekten kaçýnýp
ölüm türküleri fýsýldadýðýmýz...siz
siz hiç sobelemediniz
bir saklambacýn ortasýnda kaybettim
çocukluðumu
o söðüt dibinde
(yukarýda gök gürlüyordu)
annelerimiz
taze saðýlmýþ süt piþiriyorlardý akþama
akþam oluyordu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.