NOSTALJİ
NOSTALJÝ
Çiçekler vardý,duman is bilmezdik biz,
O zamanlar yuvalar sýcaktý sobalar vardý
Geleceðe sevgi ümit ekerdik,
Hayal hanemiz küçük sinemalardý.
Yerli malý haftalarý yapýlýrdý okulda,
Öðrenmeye evvel A dan baþlardýk
Oyuncaklar teldendi ya da tahtadan,
Mutluluðu duygularda yaþardýk.
Ýlk saygýyý öðretirdi hocamýz
;Sevmek yaþamaktýr: derdi dinlerdik.
Onur dürüstlüktü konan harcýmýz,
Biz de dünya hep böyle zannederdik.
Göz göze sevgiler yaþardýk gençliðimizde
Elleri ellerimize deymeden
Ne gelecek korkusu vardý, ne de yaþamak,
Öyle öðretirlerdi,alamazdýk vermeden.
Önce çiçekler soldu,sonra gök yüzü.
Iþýklar arttýkca karardý sokaklar.
Ýnsanlar büyüdü saygýlar küçüldükçe
Para denen kaðýda,hapsoldu haklar
Þimdi sevdalar farklý,eller öksüz kaldý
Artýk aþklar yaþanmýyor gözlerde
Hep aldýkca tembelleþti sevgiler
Bir arayýþ,bin sitem var yorgun gönüllerde.
Ama biliyorum bir yerlerde bir dolu kalp var
Güzelliklerde sevmek,sevmek diye çarpan,
Hangi güç döndürürdü ki dünyayý hala
Var olmasaydý o sevgi dolu yüce insan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.