Münafıklar Sonesi
Arýnmak isteyen aþk,
þeytan taþlayan münafýklar
ve bazý þeylerin mecalsiz sýrlarý,
nafile bir ibadet için toplandý.
Önce, önlerinden utanmak geçti.
Sonra kavrayýþýn gözündeki fer.
Sonra silinmez satýrlarla kayýt tutan
ten, havý dökülmüþ incileri parlattý
ve çapraz baðlarý kopan akla
gecenin duraksadýðý bir ansýzýnda
aðzýyla tek tek toplattý, o cürufu.
:
Kursaðý çalkalanmýþ bir dünyada,
kalaylý ve hazýr gezmenin tafrasý,
nurda deðil, yerde yatmanýn
engin iniltisi hatýrlandý. Çünkü
etin tadýný hazda arayan gürz
göðse çarptýðýnda, bir þehre
kimsesiz giren herkes fenalaþýrdý.
Orada zincirli köpekleriyle kader,
rivayet dolu memesiyle lanet,
muskasýný þiirle katlayýp, kendine
katlanmak için acý arardý.
582bin21Ýst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.