Şeyin Yer Çekimi
ilkin doðuyor insan sonra ölüyor insan
ilkin çiçek açmayan ikinciye koþuyor
ikinciyle gülmeyen yalancýyla aðlýyor
sende görüyorsun ki bahar bile kýrk parça
kýrk kementte bir umut
kýrk yasýn bir düðünü .
kýrk topalda bir ayak
þey diyebildim sadece þey
acýyý, þekersiz çayla bastýrmak gibi bir þey.
ne vakit saat durur kuþ kavuþur göðüne
madem ki kafesteyiz rýzýk bir avuç buðday
bir avuç umur dedim
biraz tuzluca yaðmur
bir kaç dal çiçek açýp solacaktým hepsi bu
sende görüyorsun ki umur bir dipsiz kuyu
bilirim ki maviler aynasý birbirinin
ne üstte kibir olur ne de altta karýnca
þey diyebildim þey
balýðýn kýlçýðýna küsmesi gibi birþey
balýk suya susadý
okyanus çöl kanadý
ne vakit ki maviye gri gibi davransak
asar o mor bulutlar yüzündeki astarý
dudaðýný kolunun tersiyle silen çocuk
baþýn göðe yakýþýr
bugün mavi gülümse
sol yanýnda saklambaç sað yanýnda birdirbir
sende biliyorsun ki
bir eþek bir eþeði ödünç kaþýdýðýnda
orda çiçekler solar
þey diyebildim þey
bir býçaðýn kýnýna susmasý gibi birþey
Ýbrahim Sezgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.