Yasaklı Kiraz Ağacı

Yasaklý Kiraz Aðacý
-çocukluðuma dair_ Ankara 80’li yýllar-

yaslanýyorum zaman örülü duvarlara
dokunuyorum
dokundukça özlüyorum

bir ömrün kaçýncý sahnesindeyiz
kýsa metrajlý bir yapým sadece avuçta
içimde sakladýðým asýl miras
güleç teyzelerin gün görmemiþ masallarý ve de
denizin bir o kadar masum kýzlarý

parmak aralarýmdan usulca süzülüyorum
yersiz korkular gelip geçiyor biran
karþý bahçenin yasaklý kiraz aðacý
artýk seriliyorum boylu boyunca
uyumlu bir kafiye
uzaklardan gelip yayýlýyor dudaklarýma

kör kuyu
yusuf’un kuyusuna benzer bir kuyu
bir kova yaþamý bekliyoruz saatlerce
annemin endiþeli bakýþlarý düþüyor önüme
ardýndan sevilesi gülüþü
kayboluyor onu öpmelerim

çýkýp geliyor yine ibriþim yaðmurlar
cemreler düþüveriyor kalemlerden
coþuveriyor nisan
coþuveriyor aþk
en masum haliyle önce yürekte
ardýndan mýsralarda

adýný unutsam da
aklýmda sadece kalbimin abartýlý ritmi ve
duyulur sanýp gelincik olduðum o an
ele avuca sýðmayan
yýrtýk uçurtmalarý inatla savuran
rengarenk yýllardý bende kalan

þehrin amansýz haykýrýþlarý da olsa
ne dik yokuþun rüzgarý
ne de maðlubiyetlerim ziyaným oldu
gün doðumunun kýzýllýðýnda þükrüm
teslimiyetlerim oldu O’na
hiç yalan söylemedim kendime
yaprak dökümlerinde dahi
sarýndým kök boyalý kilim desenlerime
sevdim göç heveslerimi öylece

belleðimden silinmiþ elbet yara izleri
gelip geçse de mevsimler
vakit gelir
sarar dallarý baharýn nefesi
kiraz aðacý altýnda özgürce uzanan
maviye boyadýðým çocukluðum var benim
eli yüzü düzgün duruþlarým
utançtan yoksun, hoþnut yanlarým gibi

deliþmen þubatýn
uzanýþlarýný kucaklar þimdi bebeðim
ve...

Vildan Poyraz Coþkun
08.08.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: