Bundan gayrý denize azap taþýr nehirler, Sabretmek azaplýya Yaradan’dan hediye. Þiþelenip denize atýldý tüm þiirler, Canan kýymet bilmedi, bilenler bilsin diye...
Ne ben cahil cühela ne sen ana kuzusu; Yarýnsýz aþkýn sonu þiirlerin mevzusu; Sevildiðini bilmek olunca tüm arzusu; Sivri dilde tüy bitti “Sevgilim” diye diye...
Bunca yýllýk hasrete dayanamadý beden, Göz görmez kulak duymaz gidiyorduk bilmeden. Ne terk edilen suçlu ne de terk edip giden, Ayrýlýðýn suçunu yükledik bir kediye(!)
Lakin yar hasretini çekmekten hiç usanmam. Yorgun kalbin bir daha seveceðini sanmam. Bu sana son þiirim, bir daha adýn anmam(!) Ýstemezdim karýþsýn bu aþk dedikoduya.
Kýsýr döngü içinde akýp gittikçe zaman; Çat kapý geliverdi gelmez sandýðýmýz an; Geriye, aþk adýna yüreði boðan duman Ve de þiirler kaldý Coþari Efendi’ye(!)
11.08.2021/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.